Jouw verlangen is het begin van een nieuwe beweging. Brigitte Pastoor De vrouw tegenover mij kijkt me verbaasd aan als ik het woord verlangen laat vallen. Verlangen, hoezo? Wat heeft dat met haar te maken? Of met de reden van onze sessie? Ik vertel dat mensen die graag willen zingen of vrijer willen worden in hun expressie, een verlangen in zich voelen dat erom vraagt gehonoreerd te worden. Het smeekt als het ware om ruimte. En dat het dit verlangen is dat haar heeft aangezet om de reis naar mij te ondernemen. Haar ogen lichten op, want het blijkt haar precies daarom te gaan. Ze is er enorm aan toe zichzelf te laten horen en open te gaan naar de buitenwereld.  
Jouw verlangen wijst je de weg en het zet je in beweging. En daarvoor hoef je niet weg te stappen van wie je bent, of ‘uit je comfortzone’ te komen, wat daarover ook beweerd wordt. Dat soort woorden sluit niet aan bij hoe ik stembevrijding zie. Ik hou er juist van om heel precies aan te sluiten bij waar jij nu bent. Zo kan je trouw blijven aan jouw eigenheid. Want ook al ervaar je het zelf misschien niet altijd zo, je bent al goed, en je bevindt je precies op het juiste punt in je leven. De stappen waar je aan toe bent, kun je alleen in jouw eigen tempo en op jouw eigen moment zetten. Soms is daarbij enige aanmoediging gewenst of zelfs nodig, maar het start altijd in jouzelf, bij jouw verlangen naar nieuwe ruimte. En daarvoor hoef je dus niet ‘weg te stappen van jezelf’. Sterker nog, dat is precies waar je het van moet hebben! Jij bent de enige die weet hoe het is om JOU te zijn, en dus de enige die weet wat er aan de beurt is om te doorvoelen of te doorleven. En: om daar vervolgens expressie aan te geven, hoe onwennig misschien ook. Dat is niet per se makkelijk of zonder spanning. Spanning wijst je erop dat je de kern raakt. Verlangen en angst gaan hand in hand, is mijn ervaring. In de ontmoeting van die twee ligt jouw lied, en dat kan echt alleen door jou gezongen worden. Bang om door de mand te vallen hoef je echter niet te zijn. Er ís namelijk geen mand! Beter gezegd: jij bént de mand. Zoals gezegd ben jij zelf het begin- en het eindpunt; in jou ligt alles opgeslagen wat nodig is. Het begint simpelweg bij jouw eigen verlangen naar vrijheid. Ontmoeting In stembevrijding is elke sessie, elke workshop totaal anders dan de vorige, simpelweg omdat elk mens anders is. Een workshop is sowieso een dynamisch gebeuren vanwege de verschillende kleuren deelnemers. Ieder precies met zijn of haar eigen stem, met zijn of haar eigen verlangen. En toch schuilt daarin zoveel onderlinge herkenning dat ook dat een wezenlijk kenmerk van een workshop stembevrijding is. Want in die herkenning kunnen we elkaar ontmoeten, kunnen we delen van onszelf laten zien aan anderen, misschien wel voor het eerst van ons leven. Het is precies daarin dat die nieuwe ruimte voelbaar én zichtbaar wordt. Voel jij een verlangen naar nieuwe ruimte? Zie of voel je ergens in jezelf een deur die op een kier staat? Kom hem gerust verder openduwen! Je bent van harte welkom.

Vorige nieuwsbrieven

Welk lied zingt jouw hart?

‘Elk hart zingt een lied, onvolledig, totdat een ander hart terugfluistert’ (Plato)
Het is alweer even geleden, het Eurovisie Songfestival. Meestal gaat dit grotendeels aan me voorbij, maar dit keer heb ik álle avonden gekeken. Het zal het Corona-effect geweest zijn, want veel anders was er niet te doen.

Lang leve het onvolmaakte!

‘Ik omarm de imperfectie’
(Briefschrijfster in de Volkskrant)

Wat is het leven toch een interessante leerschool! Steeds als ik denk: nu snap ik wel zo’n beetje hoe het zit, komt er weer een ervaring op mijn pad die me iets nieuws laat zien. Omdat het blijkbaar nooit klaar is, het menszijn.
Intussen snak ik er soms wel naar om ‘klaar’ te zijn, om ‘af’ te zijn. Om eindelijk niet meer te hoeven denken: ‘Je bent nu 63, nu weet je het wel toch, of nog steeds niet?’ En me daar dan vervolgens een potje over te schamen…

Veiligheid is goud waard

‘Sawubona!
Ik zie jou, jij bent belangrijk voor mij en ik waardeer jou.’
Zulu-begroeting

Soms ontstaat er zomaar iets nieuws, middenin een pandemie. Niet dankzíj die pandemie trouwens, het idee was al wat ouder, maar toch, gedwongen door de omstandigheden van nog-steeds-niet-kunnen-zingen-of-workshops-geven, werd het onontkoombaar iets anders aan te gaan bieden dan wat ik al deed. Simpelweg omdat ik een missie heb, en die trekt zich niks aan van virussen, wereldwijd of niet.

En zo ontstond Kom thuis in je Verhaal, het meest eenvoudige dat ik ooit gedaan heb: ik zit met vier mensen ‘aan tafel’ en ieder vertelt zijn verhaal.

Uitbotten maar!

‘Een zaadje gaat niet op zoek naar een thuis.
Het wortelt waar het terecht komt.’
Taetske Kleijn

Deze Nieuwsbrief bevat misschien niet veel nieuws, hoe tegenstrijdig dat misschien ook klinkt. Ik denk weleens: dit heb je vorige keer ook al geschreven, en de keer daarvóór ook al! Tja, een mens heeft zo zijn thema’s, dat herken je misschien wel.
Maar gelukkig zijn woorden geduldig, en er zijn vooral heel veel verschillende woorden voor wat ik te zeggen heb. Dus misschien lees je deze column toch ‘als nieuw’. Vergelijk het maar met het voorjaar; dat komt elk jaar weer terug en is in feite toch ook nooit hetzelfde? En trouwens, jij bent ook niet meer dezelfde als vorig jaar…

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Met elke maand een inspirerende nieuwsbrief houden we je graag op de hoogte van onze activiteiten.

KLIK HIER om je aan te melden

Je hebt je succesvol aangemeld voor de nieuwsbrief