‘Want zie je, Mia, het is niet eten en drinken dat ons in leven houdt, maar levenslust, de morele overtuiging dat het de moeite waard is, dat er waarheid en schoonheid ligt in het leven zelf, altijd en overal, maar dat het aan ons is om dat op te zoeken, te delven, als gelukszoekers, in de beste betekenis van dat woord…’
Sander Kollaard, Uit het leven van een hond
Een paar jaar geleden was ik op zoek naar nieuwe inspiratie voor mijn praktijk. De inhoud van het werk, het begeleiden van mensen naar vrijere expressie, boeide me nog altijd mateloos. Maar er lonkte verdieping en verruiming, dat was heel voelbaar. Practice what you preach, nietwaar, dus zocht ik iemand om me te begeleiden op deze zoektocht.
Tinteling
Deze vrouw stelde de goede vragen, zodat ik de antwoorden uit mezelf kon opdiepen. Het was al snel duidelijk waar ik heen wilde. Ik voelde namelijk een onstuitbaar enthousiasme als ik over mijn werk sprak. Ik werd en word instant blij als ik vertel over de vruchten van stembevrijding, als ik zie en hoor wat het teweegbrengt bij mijn klanten en deelnemers. Het is altijd een reis die zij maken, eentje die gepaard gaat met talloze afslagen en zijwegen, maar uiteindelijk leidt deze weg naar hun eigen stem, hun hoogsteigen muziek. En wanneer die tot klinken komt, steeds vrijer en ruimer, leidt dit tot meer levensvreugde. Dat was precies wat ik ook bij mezelf voelde; díe tinteling.
Vrije ruimte
Het was onontkoombaar dat ik dáártoe wilde opleiden: tot meer levensvreugde! En niet alleen het woord levensvreugde doet ertoe, maar ook dat woordje ‘opleiden’. Ik zag helder voor me dat het een school moest zijn, niet met klassen en een vaststaande leerroute, maar een school in de letterlijke zin van ‘vrije ruimte’, een plek waar je kunt leren en oefenen in wie je bent.
Missie
De School voor Levensvreugde was daarmee een feit. Qua timing was dit heel onhandig; ik had net een nieuwe website met alles erop en eraan. De vrouw die mij begeleidde drukte mij echter op het hart: ‘Dit is je missie. Laat het achter je besluiten staan, laat het meereizen in wat je doet. Je hoeft het niet naar buiten te brengen, als jij maar weet dat je vanuit deze missie werkt!’
En dus werd het een eenvoudig kaartje op de deur van mijn praktijkruimte. Telkens als ik daar met een klant naar binnen stap, word ik herinnerd aan deze oproep. En soms is het een onderwerp van gesprek voor de sessie die volgt. Want wie snakt er nu níet naar (meer) levensvreugde?
Verliefd!
Schrijver Sander Kollaard verwoordt dat heel mooi in zijn verrassende, lichte roman Uit het leven van een hond. Henk, de hoofdpersoon, wordt tijdens het uitlaten van zijn hond onverhoeds verliefd op een vrouw die hij tegenkomt, Mia. Hij stort zich volledig in deze nieuwe liefde. Wat volgt is een heerlijk verhaal over een dag in het leven van een optimistisch en vriendelijk mens; je begrijpt dat ik je dit boek zeer kan aanbevelen.
Wat ik ook kan aanbevelen is natuurlijk: zingen. Vooral als je jouw levensvuur wilt aanwakkeren en je energie na deze lange wintermaanden weer op zomersterkte wilt brengen.
Je bent meer dan welkom!
Vreugdevolle groet,
Marjo
