Als een mens vanuit zijn ziel zingt, heelt hij zijn innerlijke wereld. Als alle mensen vanuit hun ziel zingen, helen zij ook de uiterlijke wereld.
(Yehudi Menuhin)
Kan zingen de wereld ontwapenen? Ik zou het graag geloven, en in het klein weet ik inmiddels zéker dat het zo werkt. Mensen die gaan zingen zetten maskers af, doen hun harnas uit, laten iets horen en zien van hun kwetsbaarheid en hun innerlijke wereld. Daarin spiegelt zich de heelheid die in ieder van ons aanwezig is. En dat is precies wat zo ontwapenend werkt op anderen.
Ik zie het telkens weer gebeuren; in workshops, bij mantra-avonden, en ook bijvoorbeeld in een bedrijfsmatige omgeving. Juist in een zakelijker setting staan deelnemers vaak enorm te kijken van zichzelf en van elkaar als ze gaan zingen. Ze zien elkaar in een ander licht, een nieuw licht. Het wat krappe colbertje gaat even uit, er ontstaat verzachting en ontmoeting. ‘Nooit geweten dat jij die kant óók in je hebt!’ zei iemand laatst tegen een collega tijdens een training op de werkvloer.
Daarom denk ik dat Yehudi Menuhin inderdaad gelijk heeft met zijn uitspraak. Menuhin was een Amerikaans-joodse violist die kort na de bevrijding in concentratiekamp Bergen-Belsen optrad voor de bevrijde gevangenen. Bovendien was hij de eerste joodse musicus die na de Holocaust naar Duitsland ging voor optredens. Hij heeft dus wel enig recht van spreken als het gaat over verzoening.
Mij geeft een dergelijke uitspraak simpelweg weer hoop. Ik weet niet hoe het voor jou is, maar het valt mij niet altijd mee om de wereld in een positief licht te zien. De krant lezen, het journaal kijken, social media volgen; er gaat zoveel mis, of je kunt ook zeggen: er is zo ongelooflijk veel om voor te strijden. Een citaat als het bovenstaande kan mij dan plotseling laten zien dat we de enorme uitdagingen waar de wereld voor staat, ook kunnen bekijken vanuit de kant van de liefde die ons als onderstroom draagt. En waarin we wéten dat we het samen moeten doen, dat we ten diepste afhankelijk zijn van elkaar, dat we alleen maar mens zijn dankzij elkaar.
Kom het gerust uitproberen, bijvoorbeeld tijdens de Zielsveel Kerstavonden. In Breda, op vrijdag 20 december, of in Den Bosch op donderdag 19 december.
Ontwapening begint in onszelf, in het laten horen van onze hoop, ons licht, onze liefde. Elkaar ontmoeten in de gezamenlijkheid van de samenklank om te ervaren dat wij liefde zijn.
Vorige nieuwsbrieven
Word ook geluksdelver
‘Want zie je, Mia, het is niet eten en drinken dat ons in leven houdt, maar levenslust, de morele overtuiging dat het de moeite waard is, dat er waarheid en schoonheid ligt in het leven zelf, altijd en overal, maar dat het aan ons is om dat op te zoeken, te delven,...
Groei naar de zon!
Als mijn controle als een knotwilg is, dan is nu het snoeiseizoen! Zodat ie nieuw uit kan schieten, vol verse gewillige jonge twijgen met maar één doel, naar de zon toe groeien!
Cursist ‘Lied van de Latifa’
Afgelopen dinsdag sloten we de cursus ‘Lied van de Latifa’ af. Een intensieve reis met negen deelnemers, waarin we in een half jaar tijd de zeven stappen van de Latifa-meditatie doorliepen. Bovenstaande zinnen schreef één van de cursisten me tijdens de periode van het thema ‘Loslaten’ (de vijfde stap in de Latifa) en ik ben blij dat ik het mag gebruiken voor deze Nieuwsbrief. Het is een krachtig beeld van waar verlangen toe kan leiden. Het voorjaar barst net als wij van verlangen, en zo ook dit beeld van de knotwilg.
Afscheid van Zielsveel Zingen
‘Ik zoek steeds de plaats waar ik smelt, niet waar ik beslis’
David Grossman
Het citaat hierboven is zo’n zinnetje waarvan je meteen weet: ja, precies zó werkt dat! Ik vind mezelf best een ‘verstandig’ mens, en misschien denk ik wel echt dat ik weloverwogen beslissingen neem, natuurlijk pas nadat ik lang en serieus heb nagedacht. En bij sommige onderwerpen werkt het inderdaad zo.
De wereld dienen!
Alles wat de moeite waard is in de wereld, komt uit de fantasie van één man of één vrouw, nooit uit de massa. Ik bedoel jou en jou en jou en mij.
Astrid Lindgren
Onlangs nam ik na een laatste sessie afscheid van Joep. Hij ging blij de deur uit, zacht uitgedrukt. Joep was opgetogen over de kracht van zijn eigenheid, die hij intussen al in diverse situaties had ondervonden. Eén van de dingen die we hadden gedaan was het onderzoeken van zijn unieke talent; hij bleek een ‘geboren leraar’.