Als mijn controle als een knotwilg is, dan is nu het snoeiseizoen! Zodat ie nieuw uit kan schieten, vol verse gewillige jonge twijgen met maar één doel, naar de zon toe groeien!Cursist ‘Lied van de Latifa’
Afgelopen dinsdag sloten we de cursus ‘Lied van de Latifa’ af. Een intensieve reis met negen deelnemers, waarin we in een half jaar tijd de zeven stappen van de Latifa-meditatie doorliepen. Bovenstaande zinnen schreef één van de cursisten me tijdens de periode van het thema ‘Loslaten’ (de vijfde stap in de Latifa) en ik ben blij dat ik het mag gebruiken voor deze Nieuwsbrief. Het is een krachtig beeld van waar verlangen toe kan leiden. Het voorjaar barst net als wij van verlangen, en zo ook dit beeld van de knotwilg.
Ja maar…
Wie ernaar verlangt zich vrijer uit te drukken – wat meestal gepaard gaat met het verlangen zich vrijer door het leven te bewegen – komt in zichzelf maar al te vaak ‘ja maars’ tegen. Ja maar ik kan helemaal niet zingen, ja maar daar zit niemand op te wachten, ja maar ik ben bang om teveel ruimte in te nemen… enzovoort. Daarin zitten allerlei overtuigingen die je vasthouden in een ooit vastgelegd beeld. Zo had een andere cursiste van haar vader de boodschap overgenomen: ‘wij kunnen niet zingen’, voor het gemak daarin meteen zijn hele nageslacht meenemend.
Een hele kluif
Je kunt zo’n overtuiging niet zomaar achter je laten. Loslaten is een actief en soms pijnlijk proces, waarin je afscheid neemt van wat ooit een overlevingsstrategie was. Dat kan een hele kluif zijn.
Maar als het verlangen de kop opsteekt, net als in de tuinen en parken die nu zo feestelijk kleuren, is er geen houden meer aan. Je ‘moet’ er iets mee! Je wil naar buiten, je laten horen, zingen, dansen, schrijven, laten zien wie je bent.
Naar de zon!
Stembevrijding is daarin enorm behulpzaam. Het is de meest directe weg naar binnen én naar buiten; het gaat immers om jóuw stem, jóuw klank, die voortkomt uit jóuw lichaam en jóuw adem. En je laat er direct mee horen wie je bent én dat je er bent. Als dat ook nog muziek wordt en je voelt dat er veel méér mogelijk is dan je overtuigingen je ooit voorspiegelden, ja, dan groei je werkelijk naar de zon toe!
Kom maar in het licht!
Vorige nieuwsbrieven
Durven we onzekerheid aan?
Allemaal willen we eerst over de rand kunnen kijken voordat we de sprong wagen (uit ‘Lean’ van The National)
Maandagochtend 4 januari; ik maak een wandeling door het park, even een frisse neus voor ik in dit nieuwe jaar weer aan het werk ga. Halverwege gebeurt dit: opeens wil ik omkeren, terug naar huis. Ik ben het beu, telkens weer datzelfde rondje, hoeveel variaties ik ook al verzonnen heb. De wereld is kleiner geworden in het jaar dat achter ons ligt, en dat dringt even voelbaar tot me door.
Schrijven en gezien worden
Alles is er al. Het toont zich door mij.
Deelnemer schrijfcursus
De afgelopen weken begeleidde ik de cursus ‘Schrijf je Vrij!’ De deelnemers schreven talloze korte en langere teksten en deelden die regelmatig met elkaar. Het citaat hierboven is van één van hen. De eenvoud van deze uitspraak treft me, net als de diepte ervan.
Wat de deelnemers aangaven – en wat ik zelf ook steeds weer ervaar – is dat het áltijd weer in jouzelf begint. En met ‘het’ bedoel ik dan: alles. Alles begint in jou. Jij bent de bron van je eigen leven. Dat is een ontzagwekkend gegeven, en niet zo makkelijk te bevatten. Maar het laat zich wel ervaren, zoals de deelnemers in verschillende bewoordingen aangaven.
Troost van vergankelijkheid
Vergankelijkheid is geen negatieve noot in het lied van het leven. Als er geen vergankelijkheid zou zijn, zou er geen leven mogelijk zijn.
Thich Nhat Hanh
Zodra wij geboren worden, staat al vast dat we ooit zullen sterven. Wij leven hier op aarde in een tijdelijk lichaam dat na onze dood volledig zal vergaan. De herfst geeft ons dat besef elk jaar weer mee, in prachtige aardse kleuren. Paddestoelen groeien goed op dood hout, verdorde bladeren zijn vruchtbare grond voor nieuwe planten.
Over blijdschap, verlangen en angst
Blijdschap is onverdeeld in het nu zijn. Wij zijn alleen hier en nu blij. Margrit Irgang (zenlerares)
Laten we het eens over blijdschap hebben. Over plezier, of vreugde zo je wilt. En over hoe je zelf invloed kunt hebben op het ervaren of vergroten van blijdschap. Dat is feitelijk heel simpel: doe dingen die je leuk vindt, waar je letterlijk plezier aan beleeft. Misschien kun jij meteen drie dingen noemen waar je zonder meer blij van wordt. En dan is natuurlijk de hamvraag: doe je die dingen vaak genoeg?
